به گزارش سلامت نیوز به نقل از وب ام دی، "پاسخ آرامش" یا "واکنش آرامش" یک نام برای اتفاقاتی است که وقتی سیستم عصبی پاراسمپاتیک شما مسئول عملکردهای بدن شما باشد، اتفاق می افتد. این بخش از سیستم عصبی شما کار اندام ها و غدد شما را در حالت استراحت تنظیم می کند. پاسخ آرامش شما زمانی شروع می شود که احساس امنیت کنید. در واقع می تواند اثرات ناشی از پاسخ بدن شما به استرس را مسدود کند؛ این تغییرات برای سلامت روحی و جسمی شما مفید است.

ضربان قلب شما کند می شود

استرس باعث فعالیت در سیستم عصبی سمپاتیک شما می شود که مسئول عملکرد بدن شما در موقعیت های خطرناک است. این پاسخ "جنگ یا گریز" هورمون هایی به نام کاتکول آمین ها را برای سرعت بخشیدن به قلب شما ارسال می کند؛ اما تمدد اعصاب به بدن شما اجازه می دهد بفهمد که اگر کمی هم آرام باشد اشکالی ندارد. درد این حالت سیستم پاراسمپاتیک شما کنترل می شود و هورمونی به نام استیل کولین ترشح می کند که ضربان قلب شما را کند می کند.

فشار خون شما پایین می آید

هورمون های استرس می توانند ضربان قلب شما را افزایش داده و رگ های خونی شما را سفت کنند که به طور موقت فشار خون شما را افزایش می دهد.

برعکس این اتفاق زمانی اتفاق می افتد که شما آرام باشید. اگر فشار خون بالا دارید، روش‌های آرام‌سازی مانند مدیتیشن ممکن است به شما در مدیریت استرس و کاهش احتمال بیماری قلبی کمک کند. (اما مصرف دارو را قطع نکنید مگر اینکه پزشکتان توصیه کند)

گوارش شما بهتر می شود

وقتی استرس باعث واکنش "جنگ یا گریز" می شود، با حرکت خون به سمت عضلات بزرگتر، فرآیند هضم شما متوقف می شود. آرامش اعصاب این روند را معکوس می کند؛ همچنین التهابی را که می تواند به روده شما آسیب برساند را کاهش می دهد. استرس در بسیاری از مشکلات گوارشی مانند سندرم روده تحریک پذیر (IBS) نقش دارد. تکنیک های آرام بخش مانند تنفس عمیق یا مدیتیشن ممکن است به کنترل و تسکین علائم شما کمک کند.

تنفس شما کند می شود

ممکن است به کسی که در هراس است بگویید: «نفس عمیق بکش». دلیل خوبی برای این توصیه وجود دارد. وقتی استرس دارید، تنفس سریعتر می شود. نفس کشیدن خیلی سریع ممکن است منجر به سطوح پایین دی اکسید کربن در خون می شود که می تواند باعث سرگیجه و ضعف شما شود اما آرامش سرعت تنفس شما را کاهش می دهد. همچنین می توانید با تنفس آهسته و کنترل شده، حدود 6 نفس در دقیقه، به خود کمک کنید تا کمی بیشتر آرام شوید.

عضلات شما آرام می شوند

وقتی احساس خطر می کنید، بدن شما سفت می شود؛ معمولاً وقتی آرام می شوید، تنش عضلانی کاهش می یابد اما استرس طولانی مدت می تواند تقریباً همیشه منجر به منقبض شدن عضلات شود. اگر برای استراحت کردن مشکل دارید، از پزشک خود در مورد بیوفیدبک سوال کنید. در این روش از سنسورها برای ارائه بازخورد در مورد عملکرد بدن شما استفاده می کند که به شما کمک می کند یاد بگیرید که چگونه تنش عضلانی را آزاد کنید.

شما کمتر آسیب می بینید

ریلکسیشن دردهای شما را از بین نمی برد، اما می تواند آنها را کمی کم کند. عضلات ریلکس کمتر آسیب می بینند و آرامش، مغز شما را به ترشح اندورفین(مواد شیمیایی که به عنوان مسکن طبیعی عمل می کنند) تحریک می کند.

مطالعات نشان می‌دهند که تکنیک‌های آرام‌سازی مانند مدیتیشن می‌توانند درد ناشی از بیماری‌هایی مانند فیبرومیالژیا، میگرن، درد مزمن لگن و سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) را کاهش دهند.

کنترل قند خون آسانتر می شود

هورمون های استرس می توانند باعث افزایش قند خون شوند و اگر دیابت دارید، تلاشی که برای مدیریت شرایط شما لازم است ممکن است استرس شما را افزایش دهد. آرامش می تواند به شما کمک کند تا قند خون خود را کنترل کنید (اگرچه نمی تواند جای دارو را بگیرد). سعی کنید به طور منظم ورزش کنید و به اندازه کافی بخوابید. تمرین‌های تمدد اعصاب مانند مدیتیشن یا یوگا را امتحان کنید تا به شما کمک کند بیشتر آرام شوید.

سیستم ایمنی بدن شما بهتر کار می کند

استرس طولانی مدت مبارزه بدن با عفونت ها را سخت تر می کند. اما آرامش عمیق می تواند به بهبود سیستم ایمنی شما کمک کند. با افزایش سن، مدیریت بیماری ها برای شما مهم‌تر می شود چرا که عملکرد سیستم ایمنی بدن شما به طور طبیعی با گذشت زمان کاهش می یابد.

بهتر می خوابید

گاهی اوقات، حتی زمانی که شدیدا خسته هستید، نمی توانید چرت بزنید. این حالت نشانه این است که شما هنوز در حالت "جنگ یا گریز" هستید. تکنیک های تمدد اعصاب مانند تنفس عمیق می تواند به تغییر پاسخ آرامش شما کمک کند. آنها گاهی اوقات به عنوان درمانی برای بی خوابی استفاده می شوند.

برای کسب آرامش روش بنسون را امتحان کنید

این تکنیک توسط دکتر هربرت بنسون، پزشک قلب که اولین پاسخ آرامش را توصیف کرد، ایجاد شد. کارهایی که باید انجام دهید:
بنشینید و مطمئن شوید که راحت هستید.

• چشمان خود را ببندید
• به تدریج تمام عضلات خود را شل کنید،
• از پاهای خود شروع کنید و به سمت بالا حرکت کنید.
• از طریق بینی نفس بکشید.
• به ریتم نفس خود توجه کنید.
• این کار را حدود 20 دقیقه انجام دهید.
• سپس چند دقیقه با چشمان بسته بنشینید.